Dag 4: Wind en de Franse keuken

Hoezeer ik mezelf ook toespreek om uit te slapen, ik ben steevast om 8 uur klaarwakker. Ook zo vanochtend, maar dat kwam ook omdat Rick en Katja om die tijd op moesten. Ze zouden nl. om 9:15 hun eerste duik gaan maken. Het was een 2 tank duik en ze gingen naar een van de scheeps wrakken, die hier voor de kust van Aruba liggen en nu huisvesting zijn voor de vele kleurige vissen.

Nadat ik de andere twee kinderen ontbijt had gegeven ben ik gewichten gaan heffen in het sportzaaltje hier in het hotel. Het was me toch druk daar! Amerikaanse vakantiegangers zijn volgens mij in twee groepen verdeeld: de ene groep ligt de hele dag op het strand te slapen, de andere begint de dag met een goede workout en doet verder watersporten en dergelijke.

Ik heb als ontbijt een ijskoffie en een V8 gehaald en Kai, Saskia en ik zijn daarna naar de snorkelplek hier aan Palm Beach gelopen. Er ligt een hoopje rotsen net iets van de kust af en daaromheen zie je de mooiste vissen. We zagen French angelfishes, squirrelfishes en zelfs een schorpioenvis (eng beest!).

Na zo'n 2 uur snorkelen kregen we honger en dacht ik dat Katja en Rick ook wel klaar zouden zijn. Maar die bleken pas om 1 uur terug te komen. Kai en Saskia speelden ondertussen in het zwembad, terwijl ik de kamer wat opruimde.

Voor de kinderen hebben we lunch besteld bij de bar hier in het hotel. Ze zijn gek op de Gouda tosti's hier. Rick en ik zijn naar de SuperFood gegaan en hebben daar allerlei lekkers ingekocht en een warm saucijzebroodje als lunch gegeten. Dat is toch een tractatie voor ons!

De kinderen hadden intussen wel heel veel tijd in de zon doorgebracht en Saskia was helaas ook wat verbrand. Dus besloten we ons aan te kleden en naar de Vlinder boerderij te gaan. Daar krijg je een leuke rondleiding over hoe rupsen vlinders worden en het verschil tussen tropische en "gewone" vlinders. Er vliegen de mooist gekleurde vlinders rond, het is echt de moeite van een bezoek waard.

Katja wilde daarna terug naar het zwembad, maar we vonden, dat de andere twee al te rood waren. Dus reden we eerst naar de California vuurtoren en vandaaraf naar de wilde kust over een onverhard weggetje. Veel wegen hier op Aruba zijn onverhard, dus hebben we een 4 wheel drive gehuurd.

Op de terugweg zijn we langs het Alto Vista kapelletje gereden, een oud kerkje alleen in het verlate landschap.

Om de zonsondergang te kijken zijn we naar Piet's Bar bij het Hyatt hotel gegaan. Daar herkende de serveerster ons van vorig jaar, dat was een leuke gewaarwording! Natuurlijk deden we ons weer te goed aan de heerlijke frietjes met pindasaus! Ook bestelden we een sandwich daar voor de kinderen.

Rick en ik hadden een reservering bij Chez Mathilde in Oranjestad, een heel romantisch Frans restaurant. We hebben er werkelijk heerlijk gegeten (ik struisvogel biefstuk) en de service was heel vriendelijk.

Midden in de nacht werd Saskia wakker met hoofdpijn en moest ze overgeven. Hopelijk blijkt dat verder niets te zijn!

Intussen waait het hier keihard, harder dan ik me van vorig jaar kan herinneren. Soms word ik tureluurs van zoveel wind, maar het houdt het allemaal wat minder heet.

De berichten van het thuisfront zijn ook winderig, het ziet er nu naar uit, dat hurricane Charley over ons huis heen zal komen, weliswaar sterk verzwakt, maar toch hopelijk zonder schade aan te richten!