Dag 11: De Palm Island reprise

Omdat we het snorkelen bij De Palm Island echt heel bijzonder vinden, besloten we nog een keer te gaan. Dit keer vroeger in de ochtend, zodat het water helderder zou zijn. Later op de dag zijn er zoveel snorkelers, dat het water vooral dichter bij de kant helemaal troebel wordt.

Rond 10 uur waren we er al en konden meteen het veerbootje op. Het was een doordeweekse dag en geen cruise schepen in de haven, dus een heel stuk rustiger dan zondag!

Wel was het water veel ruwer, de golven waren best hoog. Nu merk je dat niet zo als je met je gezicht in het water ligt te kijken, maar ik werd een paar keer flink overspoeld.

Rick en ik zwommen een heel eind uit, zeker een kilometer en daar was het water heel helder en was er een overvloed aan kleurige vissen.

Net toen we besloten er weer uit te gaan, kwam er een kayak groep, die ook heel ver uit zou gaan zwemmen. De Arubaanse leiders vroegen mij om mee te gaan, ze graptenom barracuda's en haaien te gaan zien. Ik voelde me best gevleid, volgens Rick vonden ze mij wel leuk, ha ha.

Ik had mijn onderwater camera mee en de leider van de groep nam een foto van mij van ver onder water en ander vond een klein zeesterretje en gaf die aan mij om vast te houden en nam een foto. Het was een leuke ervaring, vooral ook, omdat ik werkelijk nooit zo ver van de kant had gezwommen, in mijn eentje vind ik dat eng.

Hoe meer ik van het onderwater leven zie, hoe meer ik een Scuba cursus wil gaan volgen, hopelijk kan ik het probleem van de druk op mijn oren overwinnen.

Bij het ticket naar de Palm Island zit al het eten en drinken inbegrepen, dus aten we er een lekkere lunch, die bestond uit kipsate (ja, een favoriet gerecht van ons in Aruba!), frietjes (met mayonnaise natuurlijk!) en een glaasje witte wijn.

Om een uur of drie hadden we genoeg van de felle zon. Helaas hebben ze daar weinig stoelen, die in de schaduw staan, dus het wordt al gauw flink heet.

Op de terugweg zijn we gestopt bij de Superfood supermarkt en hebben tassen vol Nederlandse lekkernijen ingeslagen. Calve pindakaas (ik vind de Amerikaanse pindakaas ook lekker, maar Calve is minder zoet), Dokkum Fortuin pepermunt (die zo lekker op je tong smelt), stroopwafels, sambal, Tijgernootjes en nog veel meer, een hele extra tas vol!

Voor ons borreldrankje zijn we naar de lobby bar bij de Radisson gegaan, daar hebben we ook lekker wat sushi besteld.

Vlak voor zonsondergang zijn Rick en ik naar het strand gewandeld en hebben romantisch in een van de strandstoelen naar de ondergaande zon liggen kijken. De kinderen wilden nog zwemmen, die zijn van die waterratten!

Het avondeten was vanavond bij het Old Cunucu House, een lokaal restaurantje, nog niet ontdekt door de toeristen, want wij waren de enige gasten. Het wordt gerund door een stel Italianen, die het maar wat leuk vonden, dat ik wat Italiaans spreek (ik schaam me eigenlijk, want ik heb het zowaar gestudeerd en kan 20 jaar later alleen maar wat terug stamelen! Verstaan doe ik het gelukkig wel goed.)

De kinderen waren in de zevende hemel, want er liepen een paar poesjes rond en een ervan had een heel nestje met 3 kleintjes niet meer dan 3 weken oud. Het werd gelijk hun favoriete restaurant!

Natuurlijk hebben we ook vanavond weer in de casino gespeeld. We zullen hier niet met grote winsten weggaan, maar kunnen wel al de hele vakantie op de $100 waar we mee begonnen spelen.